Skip to content

تاریخچه لاپاروسکوپی و نقش آندوویژن در جراحی کم ‌تهاجمی

مقدمه ‌ای بر تحول لاپاروسکوپی و آندوویژن

جراحی کم ‌تهاجمی امروز به یکی از پایه ‌های اصلی درمان‌ های جراحی تبدیل شده است. یکی از روش‌ های کلیدی در این حوزه، لاپاروسکوپی است روشی که با ایجاد شکاف ‌های کوچک، پزشک می ‌تواند داخل شکم را با دوربین و ابزارهای دقیق بررسی و عمل کند. این مقاله با تمرکز بر تاریخچه لاپاروسکوپی مسیر تحول این روش را از نخستین گامها تا کاربردهای پیشرفته امروزی بررسی میکند و نقش آندوویژن در بهبود جراحی‌ های کم ‌تهاجمی را روشن می ‌سازد.

نخستین آزمایش‌ها در اوایل قرن بیستم توسط Georg Kelling در آلمان انجام شد، زمانی که او ابزارهای اندوسکوپیک را برای مشاهده داخل شکم حیوانات استفاده کرد (۱۹۰۱). سپس Hans Christian Jacobaeus از سوئد در سال ۱۹۱۰، نخستین گزارش انسانی را ارائه داد و راه را برای جراحی مدرن لاپاروسکوپی هموار کرد.

با گذر زمان و پیشرفت ابزارها و دوربین‌های دقیق که امروز در قالب آندوویژن می‌بینیم لاپاروسکوپی از یک روش تشخیصی ساده به یک ابزار درمانی کامل تبدیل شد.

امروزه این روش مزایای زیادی دارد: کاهش درد پس از عمل، کوتاه‌تر شدن دوران نقاهت، و زخم کوچک‌تر. مطالعات بالینی نشان داده‌اند که لاپاروسکوپی نسبت به جراحی باز، زمان بستری کوتاه‌تر، بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره و عوارض کمتر دارد.

در ادامه، مقاله به بررسی تاریخچه، پیشرفت‌ها، کاربردها، مزایا، چالش‌ها و چشم‌انداز آینده لاپاروسکوپی و آندوویژن می‌پردازد، به گونه‌ای که هم برای خواننده عام قابل فهم باشد و هم از نظر یک جراح کاملاً علمی و قابل اعتماد تلقی شود.

در ادامه، مقاله به بررسی تاریخچه، پیشرفت ‌ها، کاربردها، مزایا، چالش‌ها و چشم ‌انداز آینده لاپاروسکوپی و آندوویژن می ‌پردازد و همچنین به اهمیت و پیشرفت ‌های جراحی لاپاروسکوپی در ایران اشاره می‌ کند. این بررسی طوری ارائه شده است که هم برای خواننده عام قابل فهم باشد و هم از نظر یک جراح کاملاً علمی و معتبر تلقی شود.

در ادامه، این مقاله مسیر تاریخچه و پیشرفت‌ های لاپاروسکوپی و آندوویژن را بررسی می‌ کند و نگاهی هم به اهمیت و پیشرفت‌ های این جراحی در ایران دارد.

فهرست

  • پیدایش اولیه و پایه‌ های علمی لاپاروسکوپی
  • پیشرفت‌ های تکنولوژی و تجهیزات آندوویژن
  • کاربردهای پزشکی لاپاروسکوپی و آندوویژن در ایران و جهان
  • مزایا و چالش‌های جراحی لاپاروسکوپی: چرا این روش کم‌تهاجمی انقلابی است؟
  • چالش ‌ها و محدودیت‌های لاپاروسکوپی: موانع پیشرفت در دوران تحریم
  • قدرت عددها: شواهد علمی و داده‌های واقعی در جراحی لاپاروسکوپی
  • آینده جراحی کم‌ تهاجمی: لاپاروسکوپی در عصر هوش مصنوعی و رباتیک
  • پرسش‌ های کلیدی در مورد تاریخچه و آینده لاپاروسکوپی
  • نتیجه‌ گیری و چشم‌انداز آینده لاپاروسکوپی

عمل جراحی با استفاده از سیستم جراحی مدسکوپ

پیدایش اولیه و پایه‌ های علمی لاپاروسکوپی

در اوایل قرن بیستم، روند تحول جراحی از شیوه‌ های کاملاً باز به سمت حداقل تهاجمی آغاز شد. یکی از مهم‌ ترین گام‌ ها در این مسیر، شکلگیری فناوری و روش‌هایی بود که به امروز تحت عنوان لاپاروسکوپی شناخته می ‌شوند.

در سال ۱۹۰۱، (۱۹۶۶‑۱۸۴۵) Georg Kelling جراح و گوارش ‌شناس آلمانی، نخستین آزمایش‌ ها را روی سگ انجام داد و پس از تزریق هوا به داخل حفرۀ شکم (پنیوموپریتونئوم)، با استفاده از یک سیستُسکوپ نیتسه  فضای شکم را مشاهده کرد. او این روش را «سِلیوسکوپی» نامید، این اقدام خلاقانه زمینه‌ ساز تحولاتی شد که امروزه جراحی کم ‌تهاجمی را ممکن کرده است.

چند سال بعد، در سال ۱۹۱۰، (۱۸۷۹‑۱۹۳۷) Hans Christian Jacobaeus پزشک سوئدی، این روش را برای انسان‌ ها به کار برد و طی گزارشی در ۱۷ بیمار با مایع آسیت در شکم، نخستین سری لاپاروسکوپی انسانی را منتشر کرد، او به ‌روشنی به محدودیت‌ های این روش (مانند احتمال آسیب به ارگان‌ها از طریق تروکار) اشاره کرد.

اگرچه در آن دوران این تکنیک خیلی سریع به روش درمانی جراحی گسترده تبدیل نشد، اما این دو گام تاریخی پایه‌های «جراحی کم‌ تهاجمی» امروزی را بنا نهاده‌اند.

پیشرفت‌ های تکنولوژی و تجهیزات آندوویژن

در طول دهه‌ های اخیر، پیشرفت فناوری ‌های تصویربرداری و ابزارهای لاپاروسکوپی، که امروزه تحت عنوان آندوویژن شناخته می‌شوند، انقلابی در جراحی کم‌تهاجمی ایجاد کرده است. ورود سیستم‌های فیبر نوری و نور سرد امکان مشاهده واضح‌تر و ایمن‌تر حفره شکم را فراهم کرد. در دهه ۱۹۵۰، Harold Hopkins  سیستم لنز میله‌ای (rod-lens system) را معرفی کرد که وضوح تصویر را تا ۸۰ برابر بیشتر از سیستم‌های پیشین افزایش می ‌داد

با توسعه سیستم‌های ویدیویی دیجیتال HD، جراحان اکنون می‌توانند از مانیتور با تصویر بزرگ و دقیق استفاده کنند و هم‌زمان با تیم جراحی عمل کنند.

 این فناوری باعث افزایش دقت، کاهش خونریزی و عوارض، و انجام جراحی‌های پیچیده‌تر با شکاف کوچک‌تر شده است.

ابزارهای مدرن لاپاروسکوپی شامل دوربین‌های رزولوشن بالا، مانیتورهای سه‌بعدی یا ۴K، نورپردازی بهینه و ابزارهای ظریف هستند. این پیشرفت‌ها باعث می‌شوند جراحان بتوانند عملکرد دقیق‌تری داشته و خطر آسیب به بافت‌های اطراف را کاهش دهند . به نقل از  OMICS International.

 لاپاروسکوپ به جراحان امکان می‌دهد ساختارهای پیچیده بدن را با وضوح و دقت بالا مشاهده کنند و جراحی‌های کم‌تهاجمی ایمن‌تر و دقیق‌تر انجام شوند.

علاوه بر این، آندوویژن امروز فراتر از تصویر برداری ساده است و شامل فناوری‌های نوین مانند واقعیت افزوده (AR)، سیستم ‌های رباتیک و ابزارهای ‌بیسیم می‌ شود. این پیشرفت ‌ها نه تنها انجام جراحی را دقیق ‌تر و ایمن ‌تر کرده، بلکه طراحی و توسعه تجهیزات پزشکی پیشرفته در ایران و جهان را نیز تسهیل کرده‌ اند.

کاربردهای پزشکی لاپاروسکوپی و آندوویژن در ایران و جهان

روش‌ های لاپاروسکوپی و آندوویژن امروزه در بسیاری از شاخه‌های جراحی کاربرد دارند و نقش مهمی در افزایش دقت جراحی، کاهش عوارض و بهبود تجربه بیمار ایفا می‌کنند. ایران در دهه‌های اخیر با سرمایه‌گذاری در فناوری، آموزش جراحان و توسعه مراکز مجهز، به یکی از کشورهای پیشرو در منطقه خاورمیانه تبدیل شده است.

جراحی شکمی

لاپاروسکوپی برای عمل‌هایی مانند برداشتن کیسه صفرا، آپاندیس، جراحی کبد و پانکراس به کار می‌رود. در ایران، جراحان با استفاده از آندوویژن توانسته‌اند عمل‌های پیچیده را با شکاف کوچک‌تر، دید بهتر و عوارض کمتر انجام دهند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که ایران در مقایسه با بسیاری از کشورهای خاورمیانه، در آموزش و تجهیز بیمارستان‌ها به فناوری لاپاروسکوپی پیشتاز است.

جراحی زنان

در حوزه زنان، روش‌های کم‌تهاجمی مانند LESS و هیستروسکوپی در ایران به سرعت پیشرفت کرده‌اند. جراحان ایرانی تجربه موفقی در درمان اندومتریوز، کیست تخمدان و اعمال بازسازی دارند. این پیشرفت‌ها باعث شده است که ایران در خاورمیانه یکی از کشورهایی با بیشترین مراکز مجهز به لاپاروسکوپی زنان باشد .

جراحی اورولوژی

در اورولوژی، ایران با بهره ‌گیری از فناوری آندوویژن و آموزش جراحان متخصص، موفق شده است جراحی‌هایی مانند نفرکتومی و پروستاتکتومی را با دقت بالا و به صورت کم‌تهاجمی انجام دهد. این پیشرفت‌ها ایران را در سطح خاورمیانه به یکی از پیشگامان این حوزه تبدیل کرده است .

سایر کاربردها و مقایسه منطقه‌

فراتر از شاخه‌های کلاسیک، ایران در حوزه‌های نوین مانند جراحی رباتیک و استفاده از آندوویژن در قلب و جراحی‌های بازسازی نیز با کشورهای پیشرفته منطقه رقابت می‌کند. جراحان ایرانی با همکاری مراکز آموزشی و تحقیقاتی، فناوری‌های مدرن را سریع در بیمارستان‌ها پیاده کرده‌اند، و این باعث شده است که ایران به عنوان مرجع آموزشی و درمانی در خاورمیانه شناخته شود.

مزایا و چالش‌های جراحی لاپاروسکوپی: چرا این روش کم‌تهاجمی انقلابی است؟

جراحی لاپاروسکوپی، به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین روش‌های کم‌تهاجمی، تحولی بزرگ در حوزه پزشکی و جراحی ایجاد کرده است. استفاده از برش‌های کوچک، دوربین‌های با وضوح بالا و ابزارهای دقیق، امکان انجام اعمال پیچیده با دقت و ایمنی بالا را فراهم می‌کند. بیماران پس از این روش معمولاً درد کمتری تجربه می‌کنند، دوره نقاهت کوتاه‌تری دارند و زخم‌های کوچک‌تری بر جای می‌ماند. همچنین، میزان خونریزی حین عمل و خطر عفونت کاهش می‌یابد و بهبود سریع‌تر عملکرد بیمار را شاهد هستیم.

با وجود این مزایا، لاپاروسکوپی چالش‌هایی نیز دارد. این روش نیازمند تجهیزات پیشرفته و هزینه بالاتر است، جراحان باید آموزش تخصصی و تجربه کافی داشته باشند و در برخی اعمال پیچیده، زمان عمل ممکن است طولانی‌تر شود. همچنین، محدودیت در دسترسی به برخی نواحی بدن و وابستگی به کیفیت تصویر تجهیزات، از دیگر چالش‌ها به شمار می‌رود.

برای دیدی روشن ‌تر از نقاط قوت و محدودیت ‌ها، مزایا و معایب این روش به صورت جدول ارائه شده‌اند.

مزایامعایب/چالش ها
کاهش خونریزی و آسیب به بافت‌های سالمنیاز به تجهیزات پیشرفته و هزینه بالا
درد کمتر و بهبود سریع ‌تر بیمارنیاز به آموزش تخصصی و تجربه بالای جراح
زخم کوچک ‌تر و ظاهر بهترمحدودیت در دسترسی و مانور در برخی نواحی بدن
کاهش عوارض پس از عمل (عفونت، تجمع مایعات)وابستگی به کیفیت تصویر و تجهیزات ویدیویی
کاهش خستگی جراح و افزایش تمرکزوابستگی شدید به هماهنگی تیم جراحی

چالش ‌ها و محدودیت‌های لاپاروسکوپی: موانع پیشرفت در دوران تحریم

اگرچه روش‌های جراحی کم‌ تهاجمی مانند لاپاروسکوپی و آندوویژن تحولات چشمگیری در عملکرد جراحان و تجربه بیماران رقم زده‌اند، اما بخش مهمی از مسیر همچنان با چالش‌ها و محدودیت‌های حقیقتاً عملی روبرو است به‌ویژه در زمینه تجهیزات پیشرفته، آموزش تخصصی و شرایط تأمین در کشورهایی که تحت تأثیر تحریم‌ها قرار دارند.

یکی از اصلی ‌ترین موانع، دسترسی محدود به تجهیزات مدرن و یراق‌آلات مصرفی است. در ایران، دورۀ تحریم ‌ها موجب شده فرآیند واردات دستگاه‌ های جراحی، ابزار آندوویژن و لوازم جانبی وابسته به فناوری پیشرفته، با تأخیر، هزینه‌های بالا و مشکلات بانکی مواجه شود. یک مطالعه کیفی نشان داده است که «تأمین تجهیزات پزشکی سرمایه‌ای» و «خدمات پس از فروش و تعمیر» در دوران تحریم برای ایران با مشکلات اساسی همراه بوده‌اند؛ از جمله پیچیدگی‌ های مالی، نقل و انتقال ارزی، تأخیرهای گمرکی و نقصان آموزش فنی.

از سوی دیگر، مهارت و آموزش جراحان و تیم ‌های اتاق عمل یکی دیگر از چالش ‌های مهم است. حتی ابزار پیشرفته بدون تجربه کافی جراح و همکاران، نمی‌تواند به بهترین نتایج برسد. در ایران، نبود دوره‌های تخصصی به‌روزرسانی تجهیزات، یا کمبود دسترسی به سمینارها و همکاری‌های بین‌المللی، مانعی برای توسعه سریع‌تر این شیوه‌های جراحی کم ‌تهاجمی شده است.

همچنین، محدودیت در دید و دسترسی به برخی ارگان‌ها و نواحی بدن که جراحی کم‌تهاجمی در آن‌ها چالش بیشتری دارد، از دیگر محدودیت‌های فنی به شمار می‌آید. ابزار لاپاروسکوپی در برخی نواحی شکمی یا اورولوژیکی ممکن است مانور کمتری نسبت به جراحی باز داشته باشد و شرایط سخت‌تر باشد.

به‌علاوه، هزینه بالای تجهیزات و استهلاک آن‌ها نیز یکی از چالش‌هاست در ایران، کاهش ارزش پول ملی و افزایش هزینه واردات باعث شده بیمارستان‌ها و مراکز درمانی برای تأمین ابزارهای به‌روز با فشار مالی مواجه شوند؛ همین امر در برخی موارد منجر به استفاده از تجهیزات قدیمی یا با کیفیت پایین شده است.

در مجموع، این چالش‌ها نشان می‌دهند که برای بهره‌گیری کامل از مزایا و توانمندی‌های لاپاروسکوپی و آندوویژن، ارتقای زیرساخت‌ها، تأمین تجهیزات، تقویت آموزش و برنامه‌ریزی بلندمدت ضروری است تنها با رفع این موانع است که امکان دسترسی برابر بیماران و نتایج بهتر جراحی در همه نقاط فراهم خواهد شد.

قدرت عددها: شواهد علمی و داده‌های واقعی در جراحی لاپاروسکوپی

یکی از مهم‌ ترین شاخص‌ ها برای ارزیابی ارزش روش‌های کم ‌تهاجمی مثل لاپاروسکوپی، مشاهده نتایج عددی و شواهد بالینی است. در چندین متاآنالیز و بررسی سیستماتیک، داده‌های قوی به این روش تعلق دارند:

در یک تحلیل سیستماتیک و متاآنالیز که ۳۲۱ مطالعه را بررسی کرده، مشاهده شده که ترکیب لاپاروسکوپی با برنامه‌ های بهبود سریع بیمار (ERAS)  باعث کاهش عمدهٔ عوارض بزرگ (major morbidity) شد.

در مطالعه‌ ای بر روی بیماران مبتلا به سرطان رکتوم، نتایج  ۵ساله نشان داد که گروه لاپاروسکوپی دارای نرخ بقا (OS) ۷۶٫۲٪ بوده در مقایسه با ۷۲٫۷٪ در روش باز؛ این تفاوت از نظر آماری معنی ‌دار بود.

بررسی دیگر نشان داد که برای عمل ‌های پرتوشناخی یا افزونه‌های درمانی، در عملیات لاپاروسکوپی میزان خونریزی داخل عمل به‑طور چشمگیری کمتر بوده، و مدت اقامت بیمار در بیمارستان نیز کاهش یافته است  مطالعه‌ای خاص بر روی اندومتریوز، متاآنالیز نشان داد که جراحی لاپاروسکوپی نرخ بارداری را در زنان افزایش داده است .

این داده‌ها نشان می‌دهند که لاپاروسکوپی نه تنها در کاهش عوارض جانبی و بهبود دوره نقاهت مؤثر است، بلکه در بسیاری از شرایط نیز نتایج بلندمدت قابل مقایسه یا بهتر از جراحی باز ارائه می‌دهد. از این‌رو، استفاده از این روش با پشتیبانی داده‌های علمی معتبر، برای بیماران، جراحان و مراکز درمانی می‌تواند یک انتخاب مطمئن باشد. به نقل از PubMed.

جراحی کم‌تهاجمی، مانند لاپاروسکوپی، به طور مداوم نشان داده است که نسبت به جراحی باز سنتی، میزان عوارض کمتر، دوره بستری کوتاه‌ تر و نتایج بهتری برای بیماران به همراه دارد.

آینده جراحی کم‌ تهاجمی: لاپاروسکوپی در عصر هوش مصنوعی و رباتیک

تحول جراحی ‌های کم ‌تهاجمی هنوز به پایان نرسیده است، همان‌گونه که تاریخچه لاپاروسکوپی نشان می ‌دهد، این روش از یک تکنیک ساده تشخیصی به یکی از پیشرفته ‌ترین شاخه‌های جراحی مدرن تبدیل شده است. در دهه آینده، فناوری‌های نوین مانند جراحی رباتیک، هوش مصنوعی و تصویربرداری سه‌بعدی پیشرفته، مرزهای جدیدی را برای دقت و ایمنی جراحی ترسیم خواهند کرد.

۱. جراحی رباتیک (Robotic Surgery):

ورود سیستم‌های رباتیک مانند Da Vinci Surgical System باعث شده دقت دست جراح چندین برابر شود و لرزش‌های طبیعی دست حذف گردد. ربات‌ها امکان انجام حرکات بسیار ظریف و تکرارپذیر را در فضاهای محدود بدن فراهم می‌کنند. ترکیب لاپاروسکوپی با رباتیک، آینده‌ای را نوید می‌دهد که در آن جراح با تکیه بر هوش مصنوعی و کنترل از راه دور، بتواند از هزاران کیلومتر فاصله نیز عمل انجام دهد.

۲. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (AI & Machine Learning):

هوش مصنوعی با تحلیل تصاویر زنده در حین جراحی، می‌تواند به جراح در شناسایی ساختارهای حیاتی، پیش‌بینی خونریزی و تصمیم‌گیری سریع‌تر کمک کند. در پژوهش‌های اخیر، الگوریتم‌های AI توانسته‌اند محل دقیق ضایعه را با دقتی بیش از ۹۵٪ شناسایی کنند. انتظار می‌رود در آینده نزدیک، جراحی‌های لاپاروسکوپی تا حدی نیمه‌خودکار و مبتنی بر راهنمای هوشمند تصویری شوند.

۳. سیستم‌های تصویربرداری پیشرفته:

تحولات در فناوری 3D Imaging، Fluorescence Guided Surgery و Augmented Reality به جراح این امکان را می‌دهد تا ساختارهای زیرسطحی و عروق را در زمان واقعی ببیند. این پیشرفت‌ها، خطاهای انسانی را کاهش داده و منجر به جراحی‌های دقیق‌تر، سریع‌تر و ایمن‌تر می‌شوند.

۴. آینده جهانی و توسعه فناوری:

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۳۵، بیش از ۸۰٪ از جراحی‌های انتخابی در کشورهای توسعه‌یافته به روش‌های کم‌تهاجمی مانند لاپاروسکوپی یا آندوویژن انجام خواهد شد. در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، با گسترش آموزش، بومی‌سازی تجهیزات و استفاده از فناوری‌های هوشمند، این روش به سرعت در حال رشد است.

در نهایت، آینده لاپاروسکوپی ترکیبی از انسان، ماشین و داده خواهد بود، جایی که دقت رباتیک، بینش تصویری پیشرفته و تصمیم ‌گیری انسانی در کنار هم، مفهوم جراحی مدرن را بازتعریف می ‌کنند.

پرسش‌ های کلیدی در مورد تاریخچه و آینده لاپاروسکوپی

۱. لاپاروسکوپی چیست و چه تفاوتی با جراحی باز دارد؟

لاپاروسکوپی یک روش کم‌تهاجمی است که با استفاده از دوربین و ابزارهای ظریف، عمل‌های جراحی را با برش‌های کوچک انجام می‌دهد و دوره نقاهت کوتاه‌تر و درد کمتر نسبت به جراحی باز دارد.

۲. مزایای اصلی لاپاروسکوپی چیست؟

کاهش خونریزی، درد کمتر، کوتاه‌تر شدن دوران نقاهت، کاهش عفونت، زخم کوچک‌تر و افزایش دقت جراح از مهم‌ترین مزایا هستند.

۳. چه محدودیت‌هایی در لاپاروسکوپی وجود دارد؟

نیاز به تجهیزات پیشرفته، آموزش تخصصی جراحان، وابستگی به هماهنگی تیم و دسترسی محدود به برخی نواحی بدن از مهم ترین چالش‌ها هستند.

۴ . آینده لاپاروسکوپی چگونه خواهد بود؟

ترکیب لاپاروسکوپی با رباتیک، هوش مصنوعی و تصویربرداری پیشرفته باعث افزایش دقت، کاهش خطا و انجام اعمال پیچیده‌تر خواهد شد و این روش در دهه‌های آینده گسترده‌تر خواهد شد.

نتیجه‌ گیری و چشم‌انداز آینده لاپاروسکوپی

جراحی لاپاروسکوپی و آندوویژن، بر اساس تاریخچه لاپاروسکوپی و داده‌های علمی معتبر، به روشی کم‌تهاجمی، دقیق و ایمن برای بیماران تبدیل شده است. این روش‌ها با کاهش خونریزی، درد کمتر و بهبود دوران نقاهت، تجربه بیمار را بهبود می‌بخشند و با پیشرفت‌هایی مانند رباتیک، هوش مصنوعی و تصویربرداری پیشرفته، دقت جراحان به بالاترین سطح رسیده است.

با وجود مزایا، چالش ‌هایی مانند دسترسی محدود به تجهیزات پیشرفته و نیاز به آموزش تخصصی همچنان وجود دارند، رفع این موانع با سرمایه ‌گذاری در فناوری و آموزش جراحان، امکان بهره‌گیری کامل از پتانسیل لاپاروسکوپی را فراهم می‌کند.

به طور خلاصه، ترکیب تجربه انسانی، فناوری پیشرفته و شواهد علمی معتبر، جراحی کم‌تهاجمی را به انتخاب مطمئن و آینده‌دار برای بیماران و جراحان تبدیل کرده است.

تاریخچه لاپاروسکوپی؛ از آغاز تا جراحی‌ های مدرن کم‌ تهاجمی و نقش فناوری و آندوویژن در تحول پزشکی امروز.

منابع:

OMICS International(https://www.omicsonline.org/open-access-pdfs/laparoscopic-surgery-advancing-minimally-invasive-medical-interventions.pdf?utm_source=chatgpt.com

 PubMed: (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31027112/)

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *